Hâkimin Takdir Yetkisi:Kanun koyucunun bilerek ve isteyerek bıraktığı kural içi boşlukların, hukuk kurallarını uygulamakla yükümlü olanlarca olaydaki özellikler, toplumdaki ahlakî düşünceler, hukuk birliği, kuralın amacı, sosyal adalet gibi hususlar göz önünde tutularak ferdîleştirilip doldurulmasına takdir yetkisi denilir. Kanun koyucunun, bir kuralın uygulanmasına ilişkin şartları (olayları) ya da bazı şartların varlığı hâlinde verilmesi gereken hükmün neden ibaret olacağını tam olarak göstermeyip bu türlü noksanlıkların tamamlanmasını hâkime bırakması (Tekinay, 1992) durumunda, hâkim takdir yetkisini kullanacaktır

HAKKIN TANIMIVE NİTELİĞİ: Hakkın niteliğini izah etmeye çalışan teoriler 3 başlık altında toplanmaktadır. İrade teorisine göre hak, hukuk düzeni tarafından kişilere tanınan irade kudretidir. İrade teorisi, bir kimsenin bir konuda hak sahibi olabilmesini, başkalarını kendi iradesine göre hareket etmeye zorlayabilmesine bağlamıştır.

Menfaat teorisi: Bu teoriye göre hak, hukuk düzeni tarafından korunan menfaattir. Zira toplumda kişilerin belirli menfaatleri korunduğu hâlde, bu menfaatlerin korunmasına ilişkin doğrudan talep hakkı verilmeyen durumlar söz konusudur.

Karma teori: Bugün çoğunlukla ve küçük farklarla genel kabul gören karma teoriye göre hak, hukuk düzeni tarafından korunan ve kullanılıp kullanılmaması sahibinin iradesine bırakılan çıkarlardır. Kişi, insan (gerçek kişi) olabileceği gibi dernek, vakıf, sendika örneklerindeki gibi tüzel kişi de olabilir.